Κάστρο Κυλλήνης - Χρυσή Ακτή

 Ένα δειλινό σε τούτο τον τόπο, περιλαμβάνει τη χαρά και τη λύπη σε τόσο ίσες δόσεις, που δεν μένει στο τέλος παρά μόνο η αλήθεια...

Κυλλήνη - Γλαρέντζα

Παλιόκαστρο ή Γλαρέντζα...ή...Σανταμέρι...

 Είναι γνωστό και σαν Σανταμέρι, Κάστρο Σαιντ Ομέρ ή Κάστρο των Παλαιολόγων. Ήταν από τα ισχυρότερα κάστρα, έλεγχε όλο τον Ηλειακό κάμπο και τα περάσματα για το Ιόνιο

 Το 1429 δόθηκε προίκα στον μετέπειτα αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Παλαιολόγο, μαζί με αυτό του Χλεμουτσίου που ήταν αντικριστά, όταν παντρεύτηκε την Θεοδώρα (Μαγδαληνή Καρολίνα) Τόκου, κόρη του Λεονάρδου Τόκου. Τον επόμενο χρόνο η Θεοδώρα πέθανε λόγω δυστοκίας και τάφηκε εδώ στο Σανταμέρι.
Η λαϊκή παράδοση όμως λέει, ότι κάποτε ήταν δύο νεράιδες, που όταν πέθανε ο πατέρας τους, τους άφησε τα δύο κάστρα. Στην όμορφη άφησε το Χλεμούτσι και στην άσχημη το Σανταμέρι. Η όμορφη δεν είχε παιδιά ενώ η άσχημη είχε και παρηγορούνταν ότι είχε δώσει την ομορφιά της στα παιδιά της γι' αυτό ήταν άσχημη. Κάποτε η αδελφή της ζήτησε να της δώσει το ένα παιδί της, αυτή έδωσε το μικρότερο κορίτσι της. Αργότερα το μετάνιωσε και πήγε να το ζητήσει πίσω, αλλά η αδελφή της δεν της άνοιγε. Η μάνα ξαναπήγε πολλές φορές αλλά πάλι η αδελφή της δεν άνοιγε παρά τα κλάματα της και τους οδυρμούς. Τέλος αποφασίζει να γυρίσει πίσω στα άλλα παιδιά της αλλά στον δρόμο της είναι οργισμένη και παρασέρνει ότι βρεθεί μπροστά της και το κλάμα της ακούγεται μέχρι τον κάτω κόσμο.

ΠΡΩΤΕΥΣ ή ΠΡΩΤΕΑΣ ...

Το πλοίο των τεσσάρων θαλασσών... 

Ξεκίνησε την καριέρα του στη γραμμή της Κυλλήνης-Ζακύνθου εκεί κάπου στα μέσα της δεκαετίας του '70, υπό την πλοιοκτησία του κ. Τυρογαλά. Εδώ, αγαπήθηκε ιδιαιτέρως, καθώς εξυπηρέτησε τη γραμμή για σχεδόν τρεις δεκαετίες. Έχοντας πολύ όμορφη εξωτερική εμφάνιση, σχεδιασμένο με αρμονικές γραμμές και με εντυπωσιακή πλώρη που ψηλώνει βαθμιαία...Δεν είναι καθόλου τυχαίο λοιπόν που αγαπήθηκε τόσο πολύ και απόκτησε στο πέρασμα των χρόνων μια ισχυρή προσωπικότητα το ΠΡΩΤΕΥΣ, ή ΠΡΩΤΕΑΣ  κουβαλά ένα όνομα που θα μείνει αναλλοίωτο στα γεμάτα αλμύρα χρόνια του...Προσωπικά έχει ιδιαίτερη συναισθηματική αξία, σχεδόν συνομήλικοι με συντρόφευε πάντα σε όλες τις καλές μα και κακές στιγμές μου...Όταν το αντίκρισα ξανά, σαν να μπήκε η ζωή μου σε "πλέι μπακ"...