ΤΕΛΟΣ ΠΑΝΤΩΝ ΟΡΚΙΖΟΜΑΙ ΕΙΣ ΣΕ, Ω ΙΕΡΑ ΠΛΗΝ ΤΡΙΣΑΘΛΙΑ ΠΑΤΡΙΣ, ΟΡΚΙΖΟΜΑΙ
εις τους πολυχρονίους βασάνους Σου, ορκίζομαι εις τα πικρά δάκρυα, τα
οποία τόσους αιώνας έχυσαν και χύνουν τα ταλαίπωρα τέκνα Σου, εις τα
ίδια μου δάκρυα, χυνόμενα κατά ταύτην την στιγμήν, και εις την μέλλουσαν
ελευθερίαν των ομογενών μου, ότι αφιερώνομαι όλως εις Σε. Εις το εξής
Συ θέλεις είσαι η αιτία και ο σκοπός των διαλογισμών μου. Το όνομά Σου ο
οδηγός των πράξεών μου και η ευτυχία Σου η ανταμοιβή των κόπων μου. Η
θεία δικαιοσύνη ας εξαντλήση επάνω εις τη κεφαλήν μου όλους τους
κεραυνούς της, το όνομά μου να είναι εις αποστροφήν, και το υπικείμενόν
μου το αντικείμενον της κατάρας και του αναθέματος των Ομογενών μου, αν
ίσως λησμονήσω εις μίαν στιγμήν τας δυστυχίας των και δεν εκπληρώσω το
χρέος μου. Τέλος ο θάνατός μου ας είναι η άφευκτος τιμωρία του
αμαρτήματός μου, δια να μη μολύνω την αγνότητα της Εταιρείας με την
συμμετοχήν μου.
Η φύση εκτός από σπάνια τοπία και ιδιαίτερες φυσικές ομορφιές "Χάρισε"
στην Ελλάδα και πηγές με σημαντικές θεραπευτικές ιδιότητες.
Στην
περιοχή μας τα Λουτρά Κυλλήνης θεωρούνται μια από τις αρχαιότερες,
αρτιότερες και πιο σύγχρονες λουτροπόλεις ιαματικών πηγών όχι μόνο της
χώρας μας, αλλά και σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Σε ένα μαγεμένο ευκαλυπτόδασος,αν περπατήσεις στο μονοπάτι της άμμου, θα το δείς από μακρυά.
Το παλιό υδροθεραπευτήριο της εποχής του Τρικούπη.
Μισοκρυμμένο από τα πεύκα και τα γαλλικά ευκάλυπτα.
Μιά εγκαταλελειμμένη γλύκα κι αυτό, όπως και το θεατράκι του...
Δεν ξέρω τι διακοσμητικά φυτά είχε φυτέψει τότε ο κατ' ανάθεσιν εργολάβος,
σήμερα πάντως, το έχουν αγκαλιά, δύο πανύψηλες ηλικιωμένες βελανιδιές!!
Είναι τα λουτρά της Κυλλήνης , στο Λίντζι.
Που ανάμεσα στους ξεφλουδισμένους μεταξένιους κορμούς,
μισοφαίνεται ένα κτίσμα από άλλη εποχή...